Ja wyszłam z tego filmu i nie potrafiłam powiedzieć słowa. W ekran patrzyłam w milczeniu przez dwie godziny, jak zahipnotyzowana. Nie mam do tego podejścia osobistego, że idę na historię Curta Cobaina, nic z tych rzeczy. Oglądnęłam tragedię człowieka, który nie potrafi odnaleźć się w tym świecie, mimo że poszukiwał życia barwnego, pięknego, pełnego wrażeń. I na koniec przyszła pustka, możliwa do zapełnienia tylko samotnością, próbą odpowiedzenia sobie na pytanie jak to się wszystko stało. Ucieczką.

Przerazili mnie wszyscy ludzie, którzy chcieli coś od Blake'a. Że nie miał tak naprawdę nawet chwili spokoju, że ogarniała go zewsząd bardzo uciążliwa i trudna do odepchnięcia obecność niechcianych osób. Wiem że można na wiele sposobów próbować ich spławić, ale czasami nie mamy na to siły i odwagi.

Film trudny, opowiada właściwie o niczym, gdyby spojrzeć na to obiektywnie - o dziwnym facecie ze zmarnowanym życiem, biegającego po lesie itp. Ale co każdy z nas w nim znajdzie, zależy tylko od niego.